پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 437-448 (12) اصل مقاله (906.42 K)

¹سید حسین علوی ؛ ²محمد رضا حسینی؛ ³مهراب رامک

¹دانشجوی دکتری مدیریت راهبردی فضای سایبر، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی

²دانشیار گروه مدیریت راهبردی فضای سایبر، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی

³دکتری مدیریت راهبردی فضای سایبر، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی

در ابتدای شکل‌گیری فضای سایبر، برخی نظریه‌پردازان بر این باور بودند، توسعه فضای سایبری و برقراری تعاملات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در سطح جهانی، با تعابیری از قبیل مرززدایی، سرزمین‌زدایی، قلمرو‌زدایی و حاکمیت‌زدایی همراه خواهد بود اما هم اکنون بطور گسترده‌ای پذیرفته شده است که فضای سایبری یک منطقه عاری از قانون نیست که در آن هر کس بتواند با رفتار بدون ضابطه و بدون در نظر گرفتن قوانین، مقررات و قواعد پذیرفته شده بین‌المللی، هر گونه فعالیت خصمانه‌ای انجام دهد. مسئله اصلی این پژوهش این است که آیا اصول و قواعد حقوق بین‌الملل حال حاضر، با قاطعیت و شفافیت از اقدامات خصمانه سایبری که حاکمیت کشورها بر قلمرو سایبری را نقض می کنند، جلوگیری می کند و این اصول و قواعد قابل اتکا در صیانت از حاکمیت کشورها بر قلمرو سایبری ملی هستند؟ این نوشتار با مرور و بررسی اسناد، اصول و قواعد حقوق بین‌الملل مرتبط با حاکمیت سایبری ملی که با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و ابزار نرم‌افزار مکس‌کیودا انجام پذیرفته است نتیجه می‌گیرد، اصول و قواعد حقوق بین‌الملل حال حاضر از کارایی و توانایی لازم در صیانت از حاکمیت سایبری ملی کشورها برخوردار نیست و عموما اقدامات ناقض حاکمیت سایبری ملی با شدت متوسط و کم (اعم از: توسل به زور، مداخله غیرمجاز و ...) فاقد پیگرد قانونی هستند. از این رو این قواعد و اصول در مقابل اقدامات مخرب و ناقض حاکمیت سایبری ملی از بازدارندگی لازم برخوردار نیستند.

قلمرو سایبری؛ حاکمیت ملی سایبری؛ اصول و قواعد حقوق بین‌الملل؛ اسناد حقوق بین‌الملل