| رویکرد فقهی به جامه‌شناسی پیام، با نگاهی به اینستاگرام |
| کد مقاله : 1107-CYSP2023 (R1) |
| نویسندگان: |
|
ابوالفضل امامی میبدی *1، مجتبی شیخی ده آبادی2، مصطفی میرزائی فیروزآبادی3 1پژوهشگر 2طلبه حوزه علمیه و دکترای علوم اقتصادی از موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) 3علوم تربیتی/برنامه ریزی درسی پیام نور تفت |
| چکیده مقاله: |
| همانگونه که برای برآوردن نیاز بدن به آهن، نمی‌توان نبشی را گاز زد، برای نیازهای روان نیز، «جامه پیام» باید با دستگاه گوارش و پردازش روان سازگار باشد. از آنجا که شناخت لایه‌ها و ویژگی‌های انسان و جامعه، فراتر از توان اندیشه و دانش اندک ما است، باید روش فقهی را برای دستیابی به آن برگزید. فقه، ریشه همرسانی دیدپایه را به کژی‌های یهود برمی‌گرداند و بازپخش امروزی آن در اینستاگرام را به ما هشدار می‌دهد. فقه، همچنین «الگوی تراز جامه پیام» را، کاربست متوازن هر پنج لایه «عقل، فکر، قلب، حس و عضو» انسان و هر «پنج حسّ» لایه عضو می‌داند؛ چیزهایی که در «رفتار اسلامی و مخلصانه» یافت می‌شود. دستاورد این نوشته، آشکارسازی «تباهگری پنهان همرسانی دیدپایه» است که به «مهجوریت و هذیان‌پنداری قرآن» و دگرگونی ذائقه همرسانی، از واژه‌پایگی و خودآگاهی به ناخودآگاه‌سالاری می‌انجامد. از‌این‌‌رو باید در سامانه همرسانی تراز، افزون بر گسترش «رفتارپایگی» در جامعه، در ساماندهی شبکه‌های اجتماعی ملی نیز، از دیدپایگی جلوگیری کرد و توازن عناصر حسی را در جامه پیام سامان بخشید. |
| کلیدواژه ها: |
| فقه ارتباطات، قالب پیام، جامه‌شناسی اینستاگرام، رسانه دیداری، گناه نگاه، رفتار مخلصانه |
| وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است |
