پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 789-796 (8) اصل مقاله (845.65 K)

¹ندا رستگاران؛ ²عبدالحمید فرزانه ؛ ³روح الله رحیمی؛ ³مهدی شیخ موحد

¹دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران

²استادیار فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران

³استادیار حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز، ایران

ظهور و گسترش فضای سایبری مشارکت عموم در گفتمان حوزه عمومی را فراهم نموده است این امر تأثیرگذاری افکار عمومی در کنترل قدرت را منجر شده است. شناخت حق دسترسی به فضای سایبری، باعث مطالبه گری عموم می گردد و نقش کارگزاری سیاسی عموم را برجسته تر می سازد. خلاء تعریف دقیق فضای سایبری در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران مشهود می باشد. با الگوبرداری از قوانین و مقررات سایبری در کشورهای موفق و بومی سازی آن مبتنی بر ویژگی های فرهنگی_حقوقی جمهوری اسلامی ایران، می توان فقدان قوانین بنیادین در این حوزه را مرتفع نمود. بر طبق یافته ها توجه به قوانین بنیادین و مقررات زدایی از سایر قوانین و مقررات در حوزه فضای سایبری پیشنهاد می گردد. زیرا در پارادایم لیبرالیسم امکان تکوین افکار عمومی در معنای علمی محتمل تر است. حاکمیت موظف است به صورت مستمر قوانین و مقررات را مطابق با نوآوری های این فضا بررسی نموده و با تفوق مقررات زدایی و خط مشی گذاری مبتنی بر نیاز، سیر استعلایی جامعه را در راستای گسترش حقوق و آزادی های بنیادین تأمین نماید.

افکار عمومی؛ حقوق عمومی؛ حوزه عمومی؛ فضای سایبری