پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 703-712 (10) اصل مقاله (820.77 K)

علی عرب نجف آبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران

استفاده ابزاری نادرست از رسانه‌ها در فضای سایبر در صورتی که منجر به ورود ضرر و زیان به مخاطبان شود از موجبات احراز مسئولیت حقوقی است که این مسئولیت ممکن است در نتیجه توهین و پخش ادعاهای واهی، هتک حرمت، انتشار ویروس‌های رایانه‌ای، تبلیغات دروغین، بی‌مبالاتی در تولید نرم‌افزارها و مواردی از این قبیل ایجاد شود. با وجود اینکه فرامرزی بودن، دشواری‌های کنترل و هویت پنهان بازیگران حاضر در این فضا می‌تواند موجب دشواری اثبات مسئولیت افراد گردد، اما در حالت احراز از جنبه حقوقی بیشتر نظریه تقصیر در باب مبنای مسئولیت حقوقی رسانه‌ها و نظریه خطر در باب مبنای مسئولیت همزمان مخاطب از توجه بیشتری برخوردار است. در این میان و در راستای استفاده ابزاری نادرست از رسانه سایبر نسبت به مخاطبان، می‌توان به احراز مسئولیت در مقابل مخاطبین و بعضا مسئولیت همزمان مخاطب اشاره نمود چرا که اگر استفاده از رسانه سایبر بر اساس سیاستی متناسب، معقول، منطقی و مبانی مستحکم صورت نگیرد نه فقط پیامدهای مطلوبی نخواهد داشت بلکه خود سبب ایجاد گرفتاری‌ها و معضلات اجتماعی و حقوقی زیادی خواهد گشت. بر همین اساس این مقاله از نوع نظری بوده و روش آن، توصیفی تحلیلی و کتابخانه‌ای می‌باشد و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.

مسئولیت حقوقی؛ مخاطبان؛ رسانه سایبر