بررسی قانون‌گذاری هوش مصنوعی در جهان و ایران با تکیه بر مدل چندذی‌نفعی جهانی
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 173-184 (12) XML اصل مقاله (842.25 K)
نویسندگان
1دانشجوی دکتری، گروه علمی مدیریت فضای سایبر، دانشکده امنیت ملی، دانشگاه عالی دفاع ملی
2دانشجوی دکتری، گروه علمی مدیریت فضای سایبر، دانشگاه عالی دفاع ملی، تهران
چکیده
قانونگذاری هوش مصنوعی در کشور جمهوری اسلامی ایران ضروری است تا بهره‌برداری امن و اخلاقی از این فناوری را تضمین کند. هوش مصنوعی، با آثاری نظیر تأثیر بر اشتغال، اقتصاد، و امنیت مخاطبین اجتماعی، نیازمند استانداردها و مقرراتی است که مانع مشکلات احتمالی ناشی از استفاده ناصواب از آن شود. قوانین باید حریم خصوصی شهروندان، انسان‌مندی هوش مصنوعی و پیشگیری از تبعیض‌های اجتماعی را در بر داشته باشند. با توجه به اهمیت آموزش، تحقیقات و ایجاد همکاری‌های بین‌المللی، کشور باید برنامه‌ریزی و ارتقاء نیروهای متخصص در این حوزه را به‌عنوان اولویت مدنظر قرار دهد. توسعه فناوری هوش مصنوعی می‌تواند در مواجهه با چالش‌های جامعه مؤثر باشد، اما نیازمند قوانین محافظتی و همکاری بین‌المللی است. فقدان قوانین و مقررات مناسب برای هوش مصنوعی می‌تواند به تأثیرات منفی و پیش‌بینی نشده این فناوری در جامعه منجر شود. تاثیرات اصلی این فقدان قانون به صورت هایی نظیر عدم حمایت از حقوق شهروندان،عدم اطمینان در استفاده از هوش مصنوعی، تأثیرات اجتماعی و اقتصادی ناخواسته، عدم کنترل مسئولیت‌ها، نقض اخلاقیات، و سایر موارد، بروز خواهد کرد
کلیدواژه ها