پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 53-64 (12) اصل مقاله (990.75 K)

سونیا مظفری؛ حمید رضا حمیدی

گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)

بکارگیری فناوری اطلاعات در حوزه آموزش زبان خارجی بصورت ابزار کمکی بسیار مورد توجه است. در کلاس آموزش زبان خارجی، مکان تنها یک مفهوم انتزاعی است؛ جایی که در آن زبان از جامعه، فرهنگ‌ و مکان‌هایی که در آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد، جدا می‌شود. واقعیت افزوده فناوری است که در آن اجزای مجازی با محیط واقعی بصورت همزمان ترکیب شده و محتوای موردنیاز را نمایش می‌دهد. هدف ما در این پژوهش بررسی تأثیر واقعیت افزوده مبتنی بر مکان در آموزش زبان فارسی بعنوان یک زبان خارجی است. در این پژوهش پس از صحبت با اساتید حوزه آموزش زبان فارسی و بررسی پژوهش‌ها و کارهای مشابه به این نتیجه رسیدیم که برای آموزش زبان فارسی با استفاده از واقعیت افزوده کاری صورت نگرفته است. بنابراین طرح یک آزمایش انجام گرفت و سپس ارزیابی انجام شد. در ارزیابی از تعدادی زبان‌آموز استفاده شد. بازخوردهای زبان‌آموزان نشان می‌دهد که استفاده از واقعیت افزوده برای آموزش زبان فارسی باعث افزایش رضایتمندی، اشتیاق و تعامل با محیط و افراد می‌شود و همچنین فرآیند یادگیری و به‌خاطر سپاری مفاهیم را بهتر و مؤثرتر می‌کند.

واقعیت افزوده؛ آموزش زبان؛ زبان خارجی